Radni nieporadni, czyli kto łapie białego króliczka?

Lapsusy językowe zdarzają się najlepszym krasomówcom, ale miarą oratora pierwszej wody jest to czy potrafi się ze swoich wpadek śmiać. Albowiem jak mawiał Molier „Jeśli potrafisz śmiać się z siebie – to najlepszy dowód, że masz poczucie humoru.” Czy nasi radni mają poczucie humoru, trudno osądzić. Jedno jest jednak pewne pomyłki nie są im obce.

Poniedziałkowa sesja obfitowała w lapsusy wszelkiej maści. Może to wynik poweekendowego zmęczenia a może freudowskich pomyłek. Jedno jest jednak pewne, po wypowiedziach niektórych radnych sala posiedzeń zanosiła się szczerym śmiechem.

Już od początku sesji wiało zmęczeniem i brakiem koncentracji. Zaczęło się od wyboru komisji wnioskowej.

– Kto dziś mógłby tworzyć skład komisji? – zaczął zastanawiać się przewodniczący Andrzej Dybaś – pani Jagielska już była… pan radny Ryszard Biały, czy pan wyraża zgodę?

– Czarny! Ryszard Czarny! – chóralnie zakrzyknęli radni

– Ryszard Czarny… przepraszam bardzo… W sumie dużej różnicy nie ma, czy Czarny, czy Biały – żartował Andrzej Dybaś.

Ryszard Czarny

Pomyłek w nazwiskach było jednak więcej. Leszek Znamirowski przedstawiając raport komisji rewizyjnej odnosił się m.in. do przyspieszenia prac projektowych na przebudowę ulic Kolejowej, Prusa i Pelczara –  za czym zabiegał Stanisław Zając s. Antoniego.

– Myślę, że ta kontrola nieco przyspieszyła realizację tego projektu, o który zabiegał Stanisław Zając s. Mieczysława, tym razem chyba się nie pomyliłem… – upewniał się radny  

– Syn Antoniego – chóralnie poprawiła radnego choć raz solidarna Rada Miejska.

– Przepraszam najmocniej znów się pomyliłem, kiedy ja się nauczę? Ale to chyba wynik tremy – kajał się Leszek Znamirowski.

Z biegiem sesji i wzrostem emocji, które towarzyszyły radnym, w związku z debatą nad planem pracy Komisji Rewizyjnej i dodatkowej kontroli w Wydziale Gospodarki Mieniem, przewodniczący KR Krzysztof Czeluśniak zaczął tłumaczyć pełen rezonu:

Krzysztof Czeluśniak

– Nie byliśmy w stanie skontrolować całego wydziału. Proszę państwa skontrolowaliśmy tylko 10% tego wydziału. Pani burmistrz sugerowała, żebyśmy przeprowadzili kontrolę w miesiącach styczeń – marzec, kiedy jest mniejsze nasilenie prac tego wydziału. I my się do tego dostosowujemy. Jeśli pani burmistrz to sugeruje, to my się chcemy do tego dostosować, bo chcemy skończyć ten wydział! – wypalił radny Czeluśniak, za co został nagrodzony śmiechem.

Mimo przeprosin z powodu lapsusu, potknięcie radnego nie omieszkała wykorzystać pani burmistrz Maria Kurowska:

– Myślę, że od czasu do czasu pan radny jak się zapędzi to prawdę powie i chyba o to właśnie chodziło z tym skończeniem wydziału – odcięła się burmistrz Kurowska.

Spięć na linii burmistrz miasta – przewodniczący Komisji Rewizyjnej było więcej. Większość dotyczyła planów kontroli KR. W pewnym momencie radny Czeluśniak, który niczym szeryf sprawiedliwości, chcąc potwierdzić swoje tezy począł z wielką skrupulatnością czytać przepisy prawne.

– Dwie kontrole programowe w zakresie gwarantyyy… gwarancyjnych – przepraszam – zagadnień związanych z budową strefy ekonomicznej w Warzycach oraz pra… pro…– proszę mi nie zwracać uwagi – bulwersował się radny na (niestety nie wychwycony przez ucho autora niniejszego tekstu) komentarz burmistrz Kurowskiej pod swoim adresem – może pani przyjdzie przeczytać… ja też się denerwuję – proponował radny Czeluśniak.

– To nie jest poważny radny! – odezwał się nagle głos z publiczności

– Przepraszam panie przewodniczący – zaczął spokojnie radny Czeluśniak – w statucie jest zapis, że jak ktoś będzie przeszkadzał może zostać wyproszony, prawda? – pytał retorycznie radny Czeluśniak.

Spór zaognił się kiedy radny z panią burmistrz poczęli interpretować przepisy prawa a w zasadzie skupili się na tym czym jest „przekroczenie prawa”. Dyskusja miała iście akademicki charakter.  

– Ja też trochę prawa liznęłam ale inaczej pojmuję przekraczanie prawa niż pan, jak się okazuje widocznie inne studia kończyliśmy – mówiła Maria Kurowska.

– Ja nie patrzę na wykształcenie, bo uczciwość i inteligencja nie idzie w parze z wykształceniem – odcinał się radny Czeluśniak.

Nie obyło się również bez nawiązań do literatury. Tym razem powoływano się na „Alicję z krainy czarów” a właściwie na białego króliczka, który stał się przyczynkiem do scharakteryzowania działalności przewodniczącego Komisji Rewizyjnej.

– I po tej wypowiedzi pana radnego wiemy już  o co chodzi, chodzi o to, aby łapać białego króliczka aż się go złapie, więc panie radny niech pan łapie tego króliczka – radziła radnemu burmistrz Jasła.

Sesja Miejska toczy się swoim życiem. Jak widać jest ono burzliwe i pełne emocji, czasem bawi, pytanie tylko jak długo?

Kuba Kowalczyk
Jaslonet.pl