Czekali na most 60 lat

Do tej pory jedynym przejściem do „świata” dla mieszkańców przysiółka Zagrody była wisząca kładka albo przeprawa przez rzekę. Bez mostu, życie wsi toczyło się tak, jak pozwalał poziom wody w Wisłoce. Ich gehenna skończyła się. Po 60 latach doczekali się mostu z prawdziwego zdarzenia

Kąty – malownicza miejscowość ciągnąca się na przestrzeni kilku kilometrów przy tzw. trakcie węgierskim (drodze Jasło – Nowy Żmigród – Krempna). Zabudowania położone są w dolinie rzeki Wisłoki. Wokół niej piętrzą się urokliwe wzniesienia. Wieś składa się z kilku przysiółków. Jeden z nich – Zagrody – położony jest w południowej części wsi Kąty i oddzielony od reszty wsi rzeką Wisłoką, a od strony południowo – zachodniej wysokim stokiem górskim. Takie położenie topograficzne Zagród sprawia, że są one odcięte przez rzekę, nie tylko od Kątów, ale także od sąsiedniej Myscowej.

Samochodem przez rzekę

To okolica niezwykle malownicza, urokliwa. Jednakże to ustronne położenie przysiółka, do tej pory dla jego mieszkańców było największym utrapieniem i zmorą codziennego życia. A wszystko przez rzekę. Życie ponad stu mieszkańców było uzależnione właśnie od rzeki.

Żeby pojechać np. do Nowego Żmigrodu, czekała ich przeprawa przez nurty Wisłoki. Nie było innego wyjścia trzeba było pokonać Wisłokę „w bród”, ale było to możliwe tylko przy niskim stanie wody. – Jeżeli była mała woda, to można było przejechać przez rzekę po płytach ułożonych przez firmę, która robiła badania odnośnie zapory Kąty – Myscowa. Jak przyszły roztopy na wiosnę czy duże opady deszczu, to nie było możliwości dojechania do Zagród. W zimie przez lód był naturalny most albo w ogóle nie było dojazdu – mówi Tadeusz Źrebiec, sołtys wsi Kąty.

Szczegóły w numerze – strona 5.

/mm/
Nowe Podkarpacie