Odzież robocza i ochronna jest narażona na działanie wielu czynników, które mogą powodować jej przyspieszone zużycie, uszkodzenie, ale przede wszystkim jest podatna na wszelkiego rodzaju zabrudzenia. Wyjaśnijmy kilka kwestii administracyjno-prawnych związanych z zapewnieniem, wydawaniem i czyszczeniem ubrań roboczych.
Podstawowe informacje
Jeśli pracownicy, z uwagi na charakter wykonywanej pracy, muszą używać ubrania ochronnego, to obowiązek jego zakupu i utrzymania spada na pracodawcę. Oczywiście ten może scedować ów obowiązek na pracowników (i jest to częstą praktyką), ale wówczas powinien się z nimi odpowiednio rozliczyć.
Odzież robocza i ochronna jest wymagana w przypadku, gdy wykonywana praca może doprowadzić do zniszczenia lub znacznego zabrudzenia prywatnej odzieży pracownika. Jest również niezbędna gdy użycie ubrania i obuwia ochronnego jest konieczne ze względów bezpieczeństwa oraz higieny pracy, sanitarnych bądź technicznych
Ustalenia
Kierownictwo firmy powinno ustalić, czy i na jakich stanowiskach używanie odzieży ochronnej będzie konieczne. Te decyzje zależą od szefa, on ustala stanowiska, rodzaje ubrań i warunki, w jakich należy je stosować. Nie jest jednak ostateczną instancją w tej kwestii – powinien swoje ustalenia skonsultować z zakładową organizacją związkową lub z przedstawicielami pracowników.
Niemniej opinia przedstawicieli załogi nie jest wiążąca dla pracodawcy, który nie jest zobowiązany do zawierania w tej kwestii porozumień z załogą. Obowiązek konsultacyjny został spełniony już po zasięgnięciu opinii. Problem pojawi się wówczas, gdy pracodawca niewłaściwie wskaże stanowiska i nie przydzieli ubrań roboczych osobie, która jest narażona na zniszczenie odzieży lub jej znaczne zabrudzenie. Pracodawca może wówczas odpowiadać za powstałą szkodę.
Czasami pracodawca może zezwolić pracownikom na używanie własnej odzieży ochronnej. Nie zwalnia go to jednak z obowiązku jej utrzymania oraz wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego za jej zakupienie. Koszty te powinny odzwierciedlać właściwe ceny rynkowe związane z zakupem i utrzymaniem – czyli głównie czyszczeniem – odzieży roboczej. Jeśli pracodawca lekceważy wypłatę ekwiwalentu, etatowi pracownicy mogą – a nawet powinni – pozwać go do sądu pracy o uiszczenie stosownych kwot. Także zaniżanie ekwiwalentu lub brak jego aktualizacji mogą skutkować sądowym nakazem wypłaty należnych świadczeń.
Konserwacja i utrzymanie
Obowiązki zatrudniającego nie kończą się więc na wyposażeniu podwładnych w odzież roboczą i ochronną. Powinien on również kontrolować, czy ma ona właściwości ochronne i użytkowe, tak samo jak odzież oraz obuwie własne pracowników dopuszczone za jego zgodą.
Okres użytkowania tych przedmiotów nie jest co prawda regulowany przepisami, ale oczywistym jest, że środków ochrony indywidualnej, tak i odzieży oraz obuwia roboczego nie można nosić dłużej niż do czasu, gdy możliwe jest ich naprawienie, które pozwala zachować cechy ochronne oraz użytkowe.
Aby odzież i obuwie mogły zachować właściwe walory użytkowe, muszą być poddawane regularnemu praniu i konserwacji. Trzeba też naprawiać wszelkie uszkodzenia, odpylać i odkażać odzież roboczą, obuwie i środki ochrony indywidualnej. Z prania odzieży pracodawcę wyręczyć mogą pracownicy etatowi. Niemniej w przypadku pozostałych czynności konserwujących i naprawczych jest to zabronione. Pracownik może przejąć obowiązek prania odzieży w sytuacji, gdy pracodawca nie może tego zapewnić. Pracownik za pranie noszonego przez niego uniformu zakładowego powinien otrzymywać ekwiwalent pieniężny. Jeśli zaś chodzi o środki ochrony indywidualnej, nie jest możliwe płacenie ekwiwalentu za ich pranie, konserwację bądź naprawę. W żadnym wypadku pracodawca nie może też dopuścić do użytku na terenie zakładu prywatnych środków pracownika, nawet gdyby miało się to odbyć za ekwiwalentem. Jeżeli przepisy te zostaną złamane, a na terenie zakładu dojdzie do wypadku przy pracy, odpowiedzialność odszkodowawcza spocznie na pracodawcy. Należy również pamiętać, że brak odzieży ochronnej u osób zatrudnionych na stanowiskach, na których jest ona konieczna, skutkuje karą grzywny.
Więcej na: Lindstromgroupm.com/pl
(Artykuł zewnętrzny)
