Nowi Honorowi Obywatele Miasta Jasła

Na sesji 26 marca br. Rada Miejska Jasła przyznała tytuły „Honorowych Obywateli Miasta Jasła” Jerzemu „Dudusiowi” Matuszkiewiczowi i Janowi Małkowi. Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz został uhonorowany za wybitną osobowość artystyczną przyczyniającą się do wzrostu promocji Miasta Jasła w zakresie kultury, natomiast zasłużony dla miasta Jan Małek – pośmiertnie – za przyczynienie się do wzrostu promocji miasta w dziedzinie życia społecznego.

Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz, urodzony w Jaśle w  1928 roku, jest pionierem powojennego ruchu jazzowego w Polsce, autorem muzyki do około 200 filmów fabularnych, seriali telewizyjnych, filmów krótkometrażowych i animowanych (m.in. do „Czterdziestolatka” i „Janosika”). Po wojnie przeprowadził się do Krakowa, gdzie zaczął grać na klarnecie, a następnie na saksofonie. W 1947 roku zaczął współpracować z big bandem Kazimierza Turowicza. Rok później założył „Jazz Club” przy krakowskim oddziale YMCA, a po rozwiązaniu organizacji wyjechał do Łodzi, gdzie rozpoczął studia filmowe. W 1954 roku odegrał ważną rolę przy organizacji „Zaduszek jazzowych” w Krakowie, których animatorem był Leopold Tyrmand. Był także współzałożycielem grupy muzyków, nazwanej później „Melomani”. Matuszkiewicz jest autorem hejnału festiwalu, który po raz pierwszy wykonał solo na rozpoczęcie 40. Jazz Jamboree. Był m.in. jurorem konkursu Złota Tarka. W 2006 roku został odznaczony przez krakowski „Jazz Club” medalem Złoty Helikon oraz przez Karkowską „Piwnicę pod baranami” statuetką Baranka Jazzowego, a w 2008 roku otrzymał Złotego Fryderyka. W 1997 roku, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury narodowej, został odznaczony przez prezydenta PR Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jan Małek (1927-2011) był przez wiele lat niezwykle zaangażowanym działaczem społecznym. Przez trzy kadencje (1990-1994, 1994-1998, 1998-2002) był radnym Rady Miejskiej Jasła, a w latach 1992-2003 – przewodniczącym Zarządu Osiedla Hankówka, pracował w OSP, zainicjował m.in. budowę stadionu sportowego z zapleczem w Hankówce. Swoje życie zawodowe związał z mechanizacją rolnictwa.

Przepracował w branży 47 lat, a będąc już na emeryturze dokumentował historię Hankówki: wykonywał szkice i rysunki miejsc oraz wydarzeń, opisywał życie codzienne, zwyczaje i obrzędy mieszkańców, chcąc utrwalić je dla przyszłych pokoleń. Jest współautorem książki „Hankówka” o charakterze monograficznym.

UMJ