Nowe Podkarpacie: nie taki diabeł straszny

300 osób do zwolnienia, wyprowadzanie produkcji z Jasła, a w konsekwencji likwidacja Gamratu. To miały być efekty prywatyzacji jednego z największych pracodawców w regionie. Póki co ludzie pracują, zarobki są na takim poziomie jak były, są większe zyski, a także kolejne inwestycje w rozwój firmy

Likwidacja Gamratu nie wchodzi w grę. Ten kto tak mówił miał chyba wysoką gorączkę – dementuje plotki Krzysztof Moska, prezes zarządu ZTS Gamrat S.A. W jego gabinecie na ścianie wisi piękna panorama Gamratu z lotu ptaka. – To piękne zdjęcie leżało w piwnicy. Utożsamiam się z tą firmą. Najważniejsza dla mnie jest spółka i ludzie, którzy tu pracują – stwierdza.

Firma z tradycją
Zakłady Tworzyw Sztucznych GAMRAT S.A. w Jaśle to firma z 70-letnią tradycją. Jego zasadnicza produkcja to wykonywane z tworzyw sztucznych rynny dachowe, wykładziny podłogowe i ścienne, rury do kanalizacji, wody, gazu, membrany dachowe.
1 sierpnia 1996 roku firma została przekształcona w jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa, co było pierwszym krokiem w drodze do restrukturyzacji. Gamrat to również jeden z największych zakładów pracy w regionie.

Pikiety, obawy

Prywatyzacja Gamratu ciągnęła się kilkanaście lat. Spółkę usiłowano nawet sprzedać za około 18 milionów złotych. Nic więc dziwnego, że kolejne podejście do prywatyzacji, które rozpoczęło się w 2009 roku, od początku wzbudzało wiele negatywnych emocji.
Spośród pięciu oferentów w grze pozostała spółka Lentex z Lublińca, producent wykładzin podłogowych i włóknin. Ta decyzja wywołała burze niepokojów w Gamracie. Załoga nauczona smutnym doświadczeniem prywatyzacji z lat 2001-2004, narzuconym wówczas klimatem i tempem również i przy tej prywatyzacji zaczęła protestować. I tym razem było zbyt wiele niejasności.

Protestowali związkowcy, szefowie firmy, było też kilka pikiet pracowniczych. Pisali listy do ministra skarbu, parlamentarzystów, samorządowców. Wszyscy zgodnie mówili głośne „nie” dla Lenteksu, firmy mniejszej od Gamratu. Obawiali się, że to kontrolowane przejęcie firmy i próba zniszczenia marki Gamratu. Pracownicy uważali, że Lentex jest za słaby kapitałowo, aby sprostać oczekiwaniom związanym z prywatyzacją Gamrat – u, nie dawał gwarancji istnienia i rozwoju firmy.

Pracownicy mieli wiele żalu o to, że nikt nie informował ich o warunkach umowy prywatyzacyjnej oraz na temat gwarancji pracowniczych i socjalnych. Przede wszystkim ludzie bali się o swoje miejsca pracy, bo mówiło się, że 300 osób zostanie zwolnionych.

Szczegóły w numerze – strona 6.

/mm/
Nowe Podkarpacie