Od kwietnia 2008r. Gwardia Dębowiecka występowała publicznie bez sztandaru. Miało to związek z oddaniem widniejącego na nim orła do konserwacji. Jego stan wymagał natychmiastowej interwencji konserwatorskiej, ponieważ rozmiar zniszczeń związanych z przechowywaniem przed grabieżą w Mikołajku i przez wiele powojennych lat w głównym ołtarzu miejscowego kościoła parafialnego był ogromny.
Orzeł Gwardii Dębowieckiej przed i po renowacji
Przypomnieć wypada, że po odnalezieniu go w latach 60 ubiegłego wieku przeprowadzono jego drobne naprawy a następnie naszyty został na chorągiew i noszony w czasie uroczystych procesji. W roku 1999, po reaktywowaniu Gwardii Dębowieckiej stał się na nowo jej znakiem. Narażony na niekorzystne warunki atmosferyczne podlegał dalszej destrukcji.
Orzeł pochodzi z połowy XIX w. i stanowi cenny zabytek sztuki hafciarskiej. Został wykonany w miejscowym dworze dla Gwardii srebrzoną i złoconą nicią tzw. bajorkiem. Jesienią 2007r. tak gwardziści jak i Stowarzyszenie Miłośników Dębowca i Okolicy zdecydowali o ratowaniu orła. Dzięki życzliwemu wsparciu wójta Gminy Dębowiec Zbigniewa Staniszewskiego orzeł znalazł się fachowych rękach i jego konserwację oraz restaurację przeprowadziła Barbara Kalfas, historyk sztuki, konserwator – rzeczoznawca d.s. konserwacji tkanin zabytkowych w Krakowie.
W ostatnich dniach kwietnia orzeł powrócił do Dębowca. Po przeprowadzeniu dalszych, zalecanych przez konserwatora czynności zabezpieczających zostanie udostępniony społeczeństwu, dla którego zawsze był symbolem walki o wolność i głębokiego patriotyzmu.
Zarząd SMDiO
